FoxNovel

Let’s Read The Word

Open APP
Chasing my dream

Chasing my dream

Author:your_shy author

Finished

Others

Introduction
ang kwentong ito ay hango sa totoong buhay nang author kung pano nya nalampasan ang bully nang siyay na elementary palang hanggang sa matapos ito at matutunang nyang lumaban at wag matakot at malaman kung pano lalagpasan ang ganitong suliranin ng buhay DISCLAIMER: ang una lng po nang storya ang tungkol sa author at ang mga huling parte ng kwento ang pangarap nya at gusto nyang matupad sa buha the names are not all true thankyou
SHOW ALL▼
Chapter

  6:40 am

  Nandito na ako ngayon sa room namin at tahimik lang na nakaupo habang iniintay ang unang teacher namin sa english nang lumapit skin si jielyn at alam ko nang mangongopya sya kasi usually lumalapit lang sakin yn pag mangongopya ng assignment wala naman akong magagawa kundi pakoyahin sya ayoko kasi ng merong kaaway

  "hi...vina may assignment kanaba"tanong nya sakin kunyari pacurious ang muka

  "meron na bakit"kunyaring pataray ko habang inaayos ang mga gamit ko sa bag

  "pakopya naman please dipa ksi ako nakakagawa ng assignment ko"paawa effect nyang sabi di nalang ako nagsalita at inabot nalng sa kanya ang notebook ko at umalis naman ito na tuwang tuwa

  nakalimutan kong magpakilala ako nga pala si vina torrez at nasa 6th grade plang sa elementary matalino ako pero sobrang bababa ng grade pinakamataas kona ay 85 tinatanong niyo siguro kung bakit ako nasabing matalino ang explanation ko ay lagi ako ang kinokopyahan at taga sagot tuwing may group activities kami at ako din ang taga sulat sa blackboard sabi lng nila matalino ako well iniisip niyo ata na para akong aso sa lagay ko ngayon lagi din akong binubully dahil sa skin color ko tawag nga sakin negra ei dinededma ko nlang di rin ako palaayos at laging nakatie ang buhok ko di naman kami mahirap pero ito talga ako ei parang ang hirap lng na baguhin ang sarili mo ganon parang hirap na hirap ako

  kring.....kring....kringg

tunog ng bell namin na hudyat na lunch time na

  "vina anong baon mo sabay na tayo uuwi ako doon kana kumain"si rasha kaisa isa kong kaibigan lagi nya kong kasama sa lunch sa bahay nila kasabay ng pamilya nya sobrang bait din nya di rin masasabi na ginagamit lang nya ko kc sobrang talino din nya lagi ko syang kasama sa paggala at pagiging late

  At yung nga natapos na kami ni rasha kumain sa bahay nila at naglalakad na papuntang school malapit lng kasi ang bahay nila isang street lng ang pagitan kaya umuuwi pa sya

  "ano oras naba" tanong ni rasha sakin kaya tiningnan ko naman ang relo ko at nakitang 12:30 plang 1:30 panamn ang panghapong klase namin

  "12:30 plang bakit" tanong ko habang humigop ng palamig na binili namin sa bilihan ng fishball na nadaanan namin kanina

  "punta muna tayong park aga pa ei" suggest nya tumango nlng ako bilang sagot

  PARK

  naupo na kmi sa mahabang upuan sa ilalim ng puno dito sa park konti lng ang tumatambay dito pg tanghali kya solo mo ang buong park sobrang hangin kc dito dahil maraming puno at kalapit lng ng kalsada na main road papuntang ibang lugar

  "hay....sarap ng hangin" nakapikit na sabi ni rasha

  "oo nga sarap"sabi ko naman at ininat pa ang kamay pataas

  napaupo naman ng ayos si rasha na tila may sasabihin

  "san ka mag aaral pag kagraduate natin" nakatingin nyang sabi sakin alam ko namang dina sya dito magaaral dahil mas pinili nyang lumipat ng school dahil lilipat narin ang pamilya nya

  "dito lng malapit dito ei kaya dito lang" sabi ko habang nakatingin sa ulap

  "hayyyy..... nakakalungkot lilipat na ksi ako ng school"malungkot nyang sabi napatingin naman ako sa kanya at napangiti

  "oa ha...ayos lng magkikita pa nman tayo di ito katapusan ng mundo no hahhaha"pabiro kong sabi kaya napangiti naman sya

  "ewan koba ayos naman tayong maging kaibigan pero bakit tayo yung laging natatapaktapakan"sabi nya at tumingin sa langit

  nabubully din kasi sya dahil sa may problema ito sa mata at ako namn at morena kaya nabubully siguro dahil don kaya kami naging close

  "yaan mona sila basta wala tayong ginagawa sa kanila who you.. sila pag ako yumaman titirisin ko silang lahat hahahha"pabiro ko namang sabi para nman maiba ang topic namin baka humagulgol nato

  "hayssst.....malapit na ang foundation day at by partner ang sasayawin natin tayo nanaman kawawa don siguradong wala tayong kapartner" malungkot nyang sabi

  hay nako kahit anong pagiiba ko nang topic at paglalayo nang nakakalungkot dinadagdagan lng nya well problema nga tlga yon 6 yrs ko narin pinoproblema ang ganong sitwasyon tuwing may ganitong aktibidad sa school ewan koba

  " yaan mona ako maging lalake para syo hahaha lagi namang ganon"nakangiti kong sabi

  "palabiro ka talaga eh noh sabagay ganon naman tayo palage hehehe"nakngiti nyang sabi at nagkatinginan kami at sabay na tumawa

  napatigil kami ng may lumapit saming tanod

  "oy mga bata ano sa tingin niyong oras na baka mahuli kayo sa klase"sabinang tanod at may hawak na batuta na nakapatong sa balikat

  tiningnan ko naman bigla ang relo ko at nakitang 1:20 na

  "Hala ka rasha 1:20 na tara"hinigit ko nasya at sabay kaming tumakbo nang mabilis medyo malayo pa ksi yung school namin mga 3 street

  FAST FORWARD

  1:31

  agad kaming pumasok sa room at parehong naghahabol ng hininga at tiningnan ang paligid at lahat ay nakatingin saming dalawa